Το λεμφικό σύστημα είναι σύστημα μιας κατεύθυνσης, στο οποίο το υγρό αντλείται από τους ιστούς ξεκινώντας κάτω από το δέρμα και καταλήγοντας στις υποκλείδιες φλέβες για τη μεταφορά του στη άνω κοίλη φλέβα (μεγάλο φλεβικό αγγείο που επιστρέφει το αίμα στην καρδιά). Οι βαλβίδες που υπάρχουν στα λεμφικά αγγεία εμποδίζουν το υγρό να κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση. Η διαδικασία ξεκινά όταν το υγρό από το αίμα των αρτηριακών τριχοειδών (τα μικρότερα αγγείο του αρτηριακού συστήματος) περνάει στον μεσοκυττάριο χώρο (χώρος ανάμεσα στα κύτταρα και τους ιστούς) σε όλο το σώμα και παρέχει θρεπτικά συστατικά στα κύτταρα. Οι αλλαγές στην πίεση στους γύρω ιστούς αναγκάζει το μεγαλύτερο μέρος του υγρού (80-90%) και τα άχρηστα προϊόντα να επαναπορροφηθούν στα τριχοειδή των φλεβών και να μεταφερθούν πίσω προς την καρδιά. Το 10-20% που απομένει αναγκάζεται προς τα λεμφικά τριχοειδή όπου αντλείται μέσω των βαλβίδων και της σύσπασης των αγγείων σε μια σειρά αυξανόμενης διαμέτρου αγγεία, προς τους λεμφαδένες και τελικά στις μεγάλες υποκλείδιες φλέβες που μεταφέρουν το αίμα πίσω προς την καρδιά.
Με αυτό τον τρόπο, μέσα από ένα πολύπλοκο σύστημα πίεσης που δημιουργείται από το φιλτράρισμα (απομάκρυνση άχρηστων υπο-προϊόντων του κυτταρικού μεταβολισμού) και την επαναπορρόφηση, το επίπεδο του μεσοκυττάριου υγρού στους ιστούς του σώματος παραμένει σε σταθερό επίπεδο. Η συνεχής εναπόθεση υγρού από τα αρτηριακά τριχοειδή αντισταθμίζεται από τη συνεχή ροή του υγρού προς τα φλεβικά και λεμφικά τριχοειδή και έτσι προλαμβάνεται η συσσώρευση του υγρού στους ιστούς (οίδημα). Η διαταραχή αυτής της ισορροπίας μπορεί να οδηγήσει στη συλλογή υγρού στους ιστούς που ονομάζεται λεμφοίδημα.