Αν το λεμφοίδημα δεν αντιμετωπιστεί, ο ασθενής βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο σωματικών, ψυχολογικών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, που συνοδεύουν τις αλλαγές στην εμφάνιση του σώματος και επηρεάζουν σοβαρά τις καθημερινές δραστηριότητες. Μερικές από τις πιο συχνές επιπλοκές του λεμφοιδήματος συμπεριλαμβάνουν:
Επαναλαμβανόμενες μολύνσεις, κυρίως κυτταρίτιδα (φλεγμονή του δέρματος) και λεμφαγγειίτιδα (φλεγμονή των λεμφικών αγγείων). Η κυτταρίτιδα σημειώνεται στο 50% των ασθενών με λεμφοίδημα και προκαλείται από το Β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο. Οι ασθενείς είναι επιρρεπείς σε επαναλαμβανόμενες μολύνσεις καθώς η απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος δεν είναι ικανοποιητική. Σημεία μόλυνσης του δέρματος και των υποδόριων ιστών συμπεριλαμβάνουν:

Είναι σημαντικό η θεραπεία για τη μόλυνση να ξεκινήσει αμέσως, καθώς αν δεν αντιμετωπιστεί η τοπική μόλυνση μπορεί να καταλήξει σε εκφύλιση του δέρματος και σήψη (γενικευμένη φλεγμονή) που είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

• Προοδευτικές τροφικές αλλαγές του δέρματος που καταλήγουν σε ελεφαντίαση (Στάδιο ΙΙΙ Λεμφοιδήματος).
• Προοδευτική καταστροφή των λεμφικών αγγείων
• Κοσμητικές και δομικές αλλαγές στο σώμα.
• Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση
• Πόνο εξαιτίας, πίεσης σε νεύρα, απώλειας μυϊκού ιστού και δημιουργίας ουλής.
• Λεμφαγγειοσάρκωμα. Καρκίνο του λεμφικού συστήματος. Υπάρχει κίνδυνος 10% εμφάνισης αυτής της κατάστασης μετά από 10 ή περισσότερα χρόνιο λεμφοιδήματος. Συνήθως παρατηρείται σε λεμφοίδημα λόγω μαστεκτομής. Ξεκινά με κόκκινο ή μωβ χρωματισμό του δέρματος. Ο όγκος είναι συνήθως προοδευτικός και έχει φτωχή πρόγνωση.